Praktijken en tradities
Geef je religieuze erfgoedpraktijken zuurstof voor de toekomst!
Wat is immaterieel erfgoed?
Praktijken, tradities en gewoonten zijn vormen van immaterieel cultureel erfgoed (ICE). Het gaat over niet-tastbare dingen die mensen vroeger hebben gekregen, vandaag uitoefenen, en willen doorgeven aan toekomstige generaties. Denk maar aan processies en bedevaarten, allerlei vormen van volksdevotie en ook ambachten. Immaterieel erfgoed bestaat tussen de mensen. Het zit in hun hoofden en hun handen. En naarmate de tijden veranderen, veranderen mensen en verandert het erfgoed mee.
Toekomst geven, ook wel borgen
Borgen is ervoor zorgen dat toekomstige generaties je erfgoedpraktijk kennen en mee willen uitoefenen. Zonder mensen die het doen is er immers geen immaterieel erfgoed. Soms is het nodig om bewust acties te ondernemen zodat je erfgoedpraktijk relevant blijft en mensen zin hebben om mee te doen.
Hoe borgen?
- Denk bewust na over wat jouw erfgoedpraktijk nodig heeft om de komende decennia te blijven bestaan. Doe dat met mensen die op verschillende manieren betrokken zijn. En onderneem actie!
- Zoek opvolgers en geef je (praktijk)kennis door. Een grote groep mensen die je erfgoedpraktijk uitoefenen is het belangrijkste om de toekomst te verzekeren.
- Evolueer mee met de tijd. Maak gebruik van nieuwe materialen en kennis die vroeger niet bestond. Je erfgoedpraktijk vernieuwen is een evenwicht zoeken tussen hoe het altijd is geweest en hoe het in de toekomst zou kunnen zijn.
Voorbeeldprojecten
Meer weten?
Heb je vragen over immaterieel religieus erfgoed? Contacteer dan onze collega Julie Aerts.
