Bewegend Jezuskind in kribbe
Een wassen Christuspopje ligt in een strooien kribbe, geborgen onder een stolp. Een ontroerend beeld met een rijke traditie.
Eén van de mooiste en misschien meest ontroerende objecten uit de collectie van PARCUM is dit Christuswiegje. Een wassen Christuspopje ligt in een strooien kribbe, geborgen onder een stolp. De sokkel in zilverbeslag toont een voorstelling van de aanbidding van de herders en werd vervaardigd in Antwerpen. Het opschrift vermeldt: “besorght door suster Christina Moerman moeder 1734”. De rest van het ensemble is vermoedelijk van een latere datum. Het geheel rust op een klein houten kastje. Dankzij een opwindmechanisme kan de pop de armen bewegen en de ogen openen en sluiten.
Christuswiegjes als deze kwamen vooral voor in de Zuidelijke Nederlanden; weinigen ervan zijn echter bewaard gebleven. Dergelijke kribbetjes stonden vooral ten dienste van een dieper doorleefde mystieke beleving van het Christuskind. Sommige teksten maken melding van het gebruik om zulke wiegjes tijdens de kerstnacht voor het altaar te zetten. De zusters traden één voor één naar voor om, geknield en onder het zingen van kerstliederen, Christus in het wiegje te wiegen. Waarschijnlijk werd het ensemble tijdens de kerstperiode ook in het klooster opgesteld. In de collectie van PARCUM bevinden zich eveneens twee muziekdozen die in het kastje passen en waarop kerstliederen kunnen worden afgespeeld.
Het Kind Jezus werd gekoesterd in geestelijke zin, of naar de instructie van een 15de-eeuws Antwerps gebedenboekje, met geestelijke oefeningen ter voorbereiding van de geboorte van Christus in de menselijke ziel: "Men sal dit zuete kindeken ihesus nu opnemen ende heffen uut syn wiegelkyn. As hi selve, men moet des menschen soen verheffen op dat alle dieghene die aen hem geloven niet en vergaen, mer hebben mogen dat eewige leven".
