De huidige Sint-Martinuskerk uit 1950-1953 werd gebouwd op het puin dat overbleef nadat het Amerikaanse leger in 1944 Genk per vergissing bombardeerde. De neogotische kerk uit 1858 met laatgotische toren stond niet ver van de restanten die in 1956 bij archeologische opgravingen werden gevonden. Sporen gaan terug tot de achtste eeuw. De huidige kerk naar ontwerp van M. De Paepe werd in gebruik genomen op 24 juni 1953. Een officiële wijding volgde pas op 14 mei 1961 door Mgr. Guillaume Van Zuylen (1910-2004).

De kerkfabriek besliste in 2013 om de grote crypte, die dienstdeed als stapelplaats voor een toneelgroep, onder handen te nemen. De voornaamste drijfveer was het creëren van een ontmoetingsplaats voor de kerkgemeenschap. Er was nood aan een sacristie en lokalen voor de bedienaars van de eredienst en de misdienaars, vergaderlokalen voor de parochiale werkgroepen, een aparte gebedsruimte voor een kleinere groep gelovigen, een keuken, sanitaire voorzieningen en een plek om socioculturele activiteiten te laten doorgaan.

Voor de realisatie van het project kreeg de kerkfabriek subsidies en een 'doorgeeflening' bij de stad Genk. Peter Cornoedus & Partners was verantwoordelijk voor het ontwerp en bouwbedrijf Reulens voor de uitvoering.

Tijdens de verbouwing van de kerk in 2015-2016 vond de eredienst uitsluitend plaats in de crypte. Vandaag gaan alle zon- en feestdagvieringen, doopsels, vormsels, huwelijken en begrafenissen door in de grote kerk. Weekdiensten vinden plaats in de gebedsruimte van de crypte. Naast de gebedsruimte voor liturgische activiteiten zijn er drie vergaderzalen die samengevoegd kunnen worden. Er is een professionele keuken, sanitair en een moderne licht- en geluidsinstallatie.

Bronnen

Inventaris Onroerend Erfgoed - Parochiekerk Sint-Martinus

PCP Architecten - St-Martinuskerk

Gegevens via de kerkfabriek van Sint-Martinus