Klimzaal Maniak Padoue

Aan het einde van de 19de eeuw werd de rand rond Brussel steeds meer verstedelijkt. Zo groeide in Vorst de noodzaak aan een parochiekerk. In 1897 ziet de Sint-Antonius van Paduapaparochie het levenslicht. Een eerste noodkapel wordt gebouwd, maar na twee jaar is deze al te klein. De gemeente Vorst toont zich bereid om een financiële impuls te geven voor een nieuw kerkgebouw. De landmeter Ph. Cattoir wordt aangesteld om een nieuw stedenbouwkundig project uit te tekenen, waarbij de kerk een centrale plaats krijgt in de nieuwe parochie.

Ingenieur-architect Henri Vaes (1876-1945) en de architect Paul Saintenoy (1862-1952) houden het potlood voor het nieuwe kerkgebouw vast. Ze kiezen voor een Basilicaal plan met middenbeuk van vier traveeën geflankeerd door lagere zijbeuk en dwarsbeuk. Langs de oostzijde wordt gekozen voor een rechthoekig koor met bijgebouwen waarin een sacristie. Aan de noordoostelijke zijde wordt een kleine hoektoren voorzien. In 1907 wordt de eerste steen gelegd, maar moet omwille van financiële problemen al snel stopgezet worden. Enkel het koor, de dwarsbeuken en de vier eerste traveeën van de midden- en zijbeuken worden gebouwd. Om het bouwwerk waterdicht te maken, wordt een voorlopige westgevel geplaatst aan het Sint-Antoniusvoorplein. Deze situatie blijft bestaan tot midden 20ste eeuw.

In 1941 stelt de kerkfabriek een nieuwe architect aan om het oorspronkelijk plan aan te passen en de kerk af te werken. Architect De Bauwer maakt deze plannen op en uiteindelijk wordt het religieus gebouw tussen 1949 en 1953 afgewerkt. In plaats van de bestaande kerk door te trekken, plaatste architect De Bauwer een lagere aanbouw dwars op het schip, met een puntgevel om de hoofdingang te markeren. De bouwwerken worden deels gefinancierd door de wijnhandelaar Cinzano die de kelders van de kerk zal gebruiken als reserves voor zijn waren.

Door de hoge onderhoudskosten stond het beheer van de Sint-Antonius van Paduakerk al jaren onder druk. Door de grote en hoge ruimte was het moeilijk om de ruimte te verwarmen en door een gat in het dak regende het binnen. De kerkfabriek had niet voldoende middelen om in de reparatie te voorzien en ook de gemeente zag de kosten voor het onderhoud niet zitten. Er werd daarom gestart met een zoektocht naar een nieuwe invulling.

De kerkfabriek stapte jaren geleden al naar de gemeente met een verzoek om herbestemming, maar niet álle projecten kwamen in aanmerking. Het gebouw moest de stad blijven dienen. Het nieuwe project moest dus een publieke functie hebben. Woningen kwamen niet in aanmerking. Ondernemer Stéphane Dandois zag het potentieel van het kerkgebouw in. Hij richtte eerder al een klimzaal op in Anderlecht. Voor een volgende klimzaal wilde hij een klimmuur van twintig meter. Maar een gebouw van die hoogte vinden bleek niet zo simpel. Tot de Sint-Antonius van Paduakerk op zijn radar kwam.

De gemeente en de kerkfabriek gingen akkoord met een nevenbestemming tot klimzaal. Er werd belang gehecht aan de erfgoedwaarde van het gebouw en het behoud van het historische karakter van de kerk. Waarbij aandacht was voor de buurtbewoners en prijzen die die toegankelijk zijn voor de buurt. Op die manier werd het kerkgebouw opnieuw teruggegeven aan de buurt.

In 2022 startte de bouwwerken. En op een jaar tijd lukte het de ondernemers om de fundering te verbeteren, het dak van de kerk te repareren en het gebouw een tweede leven te geven. Tijdens de werken werd de oorspronkelijke staat van de kerk zo goed mogelijk bewaard. Zo veranderde er niets aan het altaar, noch aan de bijzondere glas-in-loodramen. Op vraag van de kerkfabriek werden symbolen die aan het christendom herinneren wel verwijderd. Zo verdwenen onder andere de biechthokjes en de kerkstoelen uit de ruimte.

Dankzij de hoge middenbeuk is er ruimte voor een wand van 4,5 meter voor boulderen, een 15 meter hoge klimmuur en een wand van 20 meter voor lead. Daarnaast is er ook een bar geïnstalleerd in de kerk. Naast de commerciële functie vindt in de voorkant van de kerk nog twee keer per week een misviering plaats.

Maniak Padoue nodigt expliciet buurtbewoners uit om te komen klimmen. Via de buurthuizen kunnen jongeren zelfs gratis gebruik maken van de faciliteiten en de parochianen genieten een kortingstarief.