In Vlaanderen en België trekken jaarlijks tientallen processies door de straten. Verzameld rond een heiligenbeeld of reliekschrijn trekt de gemeenschap in rijen door de straten. Banieren worden meegedragen; als engelen of heiligen uitgedoste figuranten, ruiters, fanfares en bescheiden praalwagens begeleiden de optocht. Wie niet mee opstapt, plaatst een versierd altaartje bij de voordeur of strooit bloemen op straat. Het regent (vaak), een enkele keer schijnt de zon.

Fotografe Myriam Rispens gaat altijd op zoek naar een wereld die ons vreemd voorkomt, maar tegelijk uitermate vertrouwd oogt. Voor haar nieuwste project trok ze rond, speurend naar processies en de bijhorende huisaltaartjes. Als een antropologe capteert Rispens de grote gebaren en de onooglijke details in de rand. Liefdevol volgt haar lens de trage, ingesleten choreografie van lichamen die enkele uren lang een andere gedaante aannemen.

De mensen komen samen, wachten vol spanning. De processie kan beginnen.

Met dank aan Mirjam Devriendt (RhoK Etterbeek) en Eric Min