
Sint-Antonius van Paduakerk
Deze kerk in hartje Antwerpen is een multiculturele kerk met vijf geloofsgemeenschappen met een bloeiende jongerenpastorale werking.
Vijf geloofsgemeenschappen
De parochiekerk Sint-Antonius van Padua biedt ruimte aan vijf gemeenschappen en is daarmee een voorbeeld van medegebruik. De rooms-katholieke parochie Sint-Antonius beheert het kerkgebouw en deelt deze met de Eritrees-orthodoxe gemeenschap, de Eritrees-katholieke kerk, de Ethiopische gemeenschap en de Koreaanse-protestantse gemeenschap. Al deze gemeenschappen bestaan op zichzelf.

Erediensten en riten
De riten zijn zodanig anders dat er weinig aanknooppunten zijn. Een van die weinige aanknooppunten is het kerkgebouw. Wekelijks vindt in de winterkapel de zondagsviering van de rooms-katholieke parochie Sint-Antonius plaats, alsook die van de Koreaans-protestantse gemeenschap. De rooms-katholieke parochie komt ook samen in de kerk voor feestdagen, uitvaarten en doopsels. De Eritrees-katholieke kerk houdt eenmaal per maand een viering, terwijl de Eritrees-orthodoxe gemeenschap om de veertien dagen een viering organiseert.
Deze laatste benut de kerk ook voor het onderricht of repetities van het koor. De Ethiopische gemeenschap vergaderen en houden hun koorrepetities in de ontmoetingsruimte naast de kerk. Dit gebeurt echter wel op sporadische basis. De Vlaamse parochie Sint-Antonius heeft een Latijnse ritus en de mis wordt gevierd in het Nederlands. De Eritrees-orthodoxe gemeenschap heeft dan weer een orthodoxe ritus. Deze ritus vertoont overeenkomsten met de koptische ritus. De Eritrees-katholieken sluiten eerder aan bij een mis van de Eritrees-orthodoxen dan bij de Vlaams-katholieken, vanwege het cultuurverschil. De orthodoxen gebruiken voor de mis een constructie met doeken als een iconostase, die gemakkelijk op en af te breken is. Gedurende de mis maken zij het brood, waarvoor voorzieningen aanwezig zijn.
Door restauratiewerkzaamheden gebruiken vier van de vijf gemeenschappen de winterkapel. De Eritrees-orthodoxe gemeenschap viert als enige de mis in de kerk. Het is de grootste gemeenschap in de kerk en een die blijft groeien. Tijdens de eredienst zit het schip vol. Deze gemeenschap bestaat uit jonge mensen, waarvan de meeste onder de 30 jaar oud zijn. Het vormt een contrast met de Vlaamse katholieke gemeenschap, die vooral krimpt en ouder wordt.
Jongerenpastorale werking
Sinds kort echter ziet een jongerenpastorale werking het levenslicht en zet de parochie met eigentijdse middelen in op een vernieuwde catechesewerking tussen kinderen, jongeren en ouderen, wat een frisse wind door de kerk doet waaien.
Binnen deze jongerenpastorale werking, met haar animatieruimte en gebedsruimte in de kerkgebouwen, is er samenwerking tussen de Eritrees-orthodoxe en de rooms-katholieke gemeenschap. Het delen van dit kerkgebouw tussen de verscheidene gebruikers is soms niet eenvoudig. Het is noodzakelijk dat de groepen samen concrete afspraken maken over bijvoorbeeld vaste kosten en toegang. Deze samenwerking zorgt ervoor dat de Sint-Antoniuskerk meer dan 240 vaste gebruikers heeft. De pastoor van de Sint-Antoniuskerk is ook actief in de Heilig Hartkerk in Antwerpen.

Andere herbestemde kerken

Den Baudelo
De vroegere Baudelokapel is omgebouwd tot een Gents foodiewalhalla. Den Baudelo organiseert ook allerlei evenementen, zoals boekvoorstellingen en optredens.

KulturRaum Zwingli-Kirche
In de KulturRaum Zwingli-Kirche worden laagdrempelige culturele activiteiten georganiseerd die ervoor zorgen dat de kerk (gedeeltelijk) blijft wat ze altijd al was: een ontmoetingsruimte voor de wijkbewoners.

Cultuurcentrum Mechelen
Na een turbulente geschiedenis heeft deze voormalige kloosterkerk de rust hervonden als bedrijvig cultuurcentrum van Mechelen.