Hemel en aarde bewegen

In Vlaanderen en België trekken jaarlijks tientallen processies door de straten. Verzameld rond een heiligenbeeld of reliekschrijn trekt de gemeenschap in rijen door de straten. Banieren worden meegedragen; als engelen of heiligen uitgedoste figuranten, ruiters, fanfares en bescheiden praalwagens begeleiden de optocht. Wie niet mee opstapt, plaatst een versierd altaartje bij de voordeur of strooit bloemen op straat. Het regent (vaak), een enkele keer schijnt de zon.

Na twaalf jaar in Parijs te hebben gewoond, werd fotografe Myriam Rispens bij terugkomst in België getroffen door het voortleven van de religieuze tradities in de dorpen. Al dertien jaar trekt ze rond, speurend naar processies en de bijhorende huisaltaartjes. Rispens kijkt met een nuchtere – haast documentaire – blik naar de processies. Ze brengt ze in beeld zoals ze zijn, zonder sentimenteel of nostalgisch te zijn. Een vleugje humor is nooit ver weg.

Myriam Rispens bezocht in alle uithoeken van het land al bijna honderd processies. Haar beeldarchief bevat vandaag meer dan 7.000 foto’s van processies. Uit haar foto’s spreekt een grote tederheid voor de mensen die hemel en aarde bewegen om deze tradities in stand te houden. De tentoonstelling toont een selectie van de meest sprekende foto's.

De mensen komen samen, wachten. De processie kan beginnen.

Fotografe Myriam Rispens gaat altijd op zoek naar een wereld die ons vreemd voorkomt, maar tegelijk uitermate vertrouwd oogt. Als een antropologe capteert Rispens de grote gebaren en de onooglijke details in de rand. Liefdevol volgt haar lens de trage, ingesleten choreografie van lichamen die enkele uren lang een andere gedaante aannemen.

Met dank aan Mirjam Devriendt (RhoK Etterbeek) en Eric Min