Waanders in de Broeren

De kerk met bijbehorend klooster werd gesticht in 1465-1466 door de dominicanen ten noorden van de oude stadskerk van Zwolle. De bouw van de kerk duurde nog tot 1512. In 1580 moest het klooster haar deuren al sluiten omdat de dominicanen verjaagd werden uit de stad. Vanaf 1640 werd de kerk terug in gebruik genomen, ditmaal voor de protestantse eredienst, en in 1824 werd ze uitgerust met een orgel.

In de jaren 1980 onderging het gebouw een grondige restauratie, waarbij per toeval, onder vele lagen witkalk, de schitterende gewelfschilderingen terug ontdekt werden. Nadien werd het gebouw, dat nu in handen was van de stad, gebruikt voor allerlei verschillende doeleinden.

Het uitgangspunt voor het ontwerp was een verzoening van de historische waarde van de kerk met een logistiek goed draaiende winkelfunctie. De architecten kozen ervoor een inbouw in de kerk te plaatsen van drie niveaus die volledig los staat van het gebouw, waardoor het gevoel van ruimtelijkheid én de kerkas van 60 meter lang behouden bleven. Vanop het bovenste niveau kunnen bovendien de prachtige gewelfschilderingen van dichtbij bewonderd worden. In het ontwerp werden sobere en neutrale materialen gebruikt zodat de architectuur en het kleurgebruik van het kerkgebouw dominant blijven. De meest kleurrijke toevoeging die aan de kerk gedaan werd, is een glasraam door Noorse kunstenaar Kjell Nupen (1955-2014) in het koor. Voor het meubilair van de winkel vonden de architecten inspiratie in het werk van Dom Hans van der Laan, een Nederlandse benedictijner monnik en architect.